-
1 tegumen (tegimen)
tegumen (tegimen) inis (in oblique cases usu. tegmin-), n [TEG-], a covering, cover: mihi amictui est Scythicum tegimen: tegumen Pellis erat, O.: dedit super tunicam aeneum pectori tegumen, L.: Consertum tegumen spinis, V.: Hordea... Exue de tegminibus suis, i. e. the husks, O.: sub tegmine caeli, the vault of heaven, C. poët. -
2 tegimen
tegimen (tegumen) u. tēgmen, inis, n. (tego), I) die Decke, Bedeckung, mihi amictui est Scythicum tegimen, Cic. Tusc. 5, 90 (in einer Übersetzung aus dem Griechischen): tegimen direpta leoni pellis erat, Ov.: tegimine esse onychino, von der Eisdecke des Flusses, Laev. fr. – consertum tegumen spinis, Verg.: tegumen omnibus sagum fibulā aut, si desit, spinā consertum, Tac. – teg. fagi, Verg.: aeneum pectori tegumen, v. Brustharnisch, Liv.: textile tegmen, Lucr.: loricae aliaque tegmina (Panzer), Liv.: u. so haerentia corpori tegmina (Brustharnische), Tac.: caeli tegmen, Himmelsgewölbe, Lucr. u. Cic. poët. – übtr., die Deckung, der Schutz, Schild, quod tegumen modo omnis exercitus fuerat, Liv. 4, 39, 3. – II) insbes., das Dach, attiguum tuis culminibus tegimen, Paul. Nol. nat. S. Fel. 13, 331; vgl. 13, 333. – / Die Formen tegimen u. tegumen gew. nur im Nom. u. Akk. Sing.; vgl. Otto Tac. ann. 1, 18. A. 4.
-
3 tegimen
tegimen (tegumen) u. tēgmen, inis, n. (tego), I) die Decke, Bedeckung, mihi amictui est Scythicum tegimen, Cic. Tusc. 5, 90 (in einer Übersetzung aus dem Griechischen): tegimen direpta leoni pellis erat, Ov.: tegimine esse onychino, von der Eisdecke des Flusses, Laev. fr. – consertum tegumen spinis, Verg.: tegumen omnibus sagum fibulā aut, si desit, spinā consertum, Tac. – teg. fagi, Verg.: aeneum pectori tegumen, v. Brustharnisch, Liv.: textile tegmen, Lucr.: loricae aliaque tegmina (Panzer), Liv.: u. so haerentia corpori tegmina (Brustharnische), Tac.: caeli tegmen, Himmelsgewölbe, Lucr. u. Cic. poët. – übtr., die Deckung, der Schutz, Schild, quod tegumen modo omnis exercitus fuerat, Liv. 4, 39, 3. – II) insbes., das Dach, attiguum tuis culminibus tegimen, Paul. Nol. nat. S. Fel. 13, 331; vgl. 13, 333. – ⇒ Die Formen tegimen u. tegumen gew. nur im Nom. u. Akk. Sing.; vgl. Otto Tac. ann. 1, 18. A. 4. -
4 tegimen
tĕgĭmen, tĕgŭmen, and tegmen (in obliq. cas. usu. syncop. tegminis, etc.), n. [tego], a covering, cover (mostly poet. and in post-Aug. prose; in Cic. in prose only once, as a transl. from the Greek;syn.: operculum, integumentum): mihi (Anacharsi) amictui est Scythicum tegimen,
Cic. Tusc. 5, 32, 90:tegimen direpta leoni Pellis erat,
Ov. M. 3, 52; so,tegimen,
id. ib. 1, 672; id. A. A. 3, 112; Sil. 1, 402; Sen. Q. N. 6, 25; Tac. A. 2, 21:consertum tegumen spinis,
Verg. A. 3, 594; so,tegumen,
Liv. 1, 20, 4; 4, 39, 3; Col. 7, 4, 4:textile tegmen,
Lucr. 5, 1350; so id. 3, 649; Verg. A. 7, 666; 7, 742; Luc. 9, 771; Liv. 5, 38, 8; Quint. 9, 4, 4;Auct. B. Afr. 72: tegmina membrorum,
Col. 3, 10, 12:vites opacare tegminibus,
id. 5, 5, 15:removebitur hujus Tegminis officium,
of the shield, Ov. M. 12, 92:pedum,
i. e. shoes, Col. 1, 8, 18; Amm. 22, 9, 11.—Of the husk:grani,
Col. 10, 243; cf.:hordea... exue de paleā tegminibusque suis,
Ov. Med. Fac. 54. — Poet. sub caeli tegmine, the vault of heaven, Lucr. 1, 988; so id. 2, 662; 5, 1016; Cic. poët. N. D. 2, 44, 112: fluminis, icy covering, Laev. ap. Gell. 19, 7, 15. — With obj. gen.: ardoris, Vulg Ecclus. 34, 19. -
5 tegumen
tegumen, tegumentum, s. tegimen etc. -
6 tegumen
tĕgŭmen, ĭnis, v. tegimen. -
7 tegimen
1)а) покрывало, покров или одежда (шкура, броня и т. п.) ( Scythicum C)aēneum t. L — медная броняб) оболочка, кожура ( grani Col)t. capĭtis T — головной убор, шлем2) кров(ля), навес, сень ( fagi V)t. caeli Lcr — небесный свод3) прикрытие, защита ( exercitus L) -
8 tegumen
См. также в других словарях:
tegmen — tegminal /teg meuh nl/, adj. /teg meuhn/, n., pl. tegmina / meuh neuh/. 1. a cover, covering, or integument. 2. Bot. the delicate inner integument or coat of a seed. 3. (of certain orthopterous insects) one of a pair of leathery forewings that… … Universalium
tegmen — teg•men [[t]ˈtɛg mən[/t]] n. pl. mi•na [[t] mə nə[/t]] 1) a covering or integument, esp. of a plant or animal 2) bot the delicate inner coat of a seed 3) ent either of a pair of leathery forewings extending over the hind wings in certain insects… … From formal English to slang